என்று வரும் வசந்தம் என் வாழ்வில் மீண்டும்

என் இனிய தேசமே என்று உன்னை காண்பேனோ
தெரியவில்லை எனக்கு உன்னைப் பிரிவதென்றால்
உயிர்விட்டுப் போவதுபோல் வலியை உணர்கின்றேன்
என் செய்வேன் நான் ஏனிந்த நிலையெனக்கு

என் வீட்டு முற்றத்தில் தினந்தோறும் எழுந்து வந்து
ஆனந்தமாய் அனுபவிக்கும் இளங்காலை இனிமை
மஞ்சள் இளவெயிலின் தகதகக்கும் மோகனத்தில்
உணர்வழிந்து உறைந்துவிடும் மாலை மயக்கங்கள்
என்று வரும் தெரியவில்லை என் வாழ்வில் மீண்டும்

அழகான காலையிலே அவசரமாய் உணவுதேடி
பரபரப்பாய் பறந்து வந்து பாட்டிசைக்கும் புள்ளினங்கள்
பச்சை இலைகளிலே பதுங்கி ஒழிந்திருந்து
கதிரவன் வெளிப்படவே ஒளிவீசும் பனித்துளிகள்
என்று வரும் தெரியவில்லை என் வாழ்வில் மீண்டும்

கொத்து கொத்தாய் காய்காய்க்கும் முற்றத்து மாமரங்கள்
பழுத்து மணம் வீசும் பக்கத்து பலா மரங்கள்
மனதுக்கு மகிழ்வு தரும் தோட்டத்து பூஞ்செடிகள்
வேலியோரமானாலும் நட்டுவைத்த பனைமரங்கள்
என்று வரும் தெரியவில்லை என் வாழ்வில் மீண்டும்

காற்றுக்கு கதை சொல்லும் உயர்ந்த தென்னை மரம்
உச்சி வெயில் என்றாலும் குளிர்ச்சி தரும் வேப்ப மரம்
ஒல்லிக்குச்சி கிளையின் மீதே ஊஞ்சலாட புளிய மரம்
எக் காலம் என்றாலும் வற்றாத வாழை மரம்
என்று வரும் தெரியவில்லை என் வாழ்வில் மீண்டும்

மாளிகை இல்லைதான் ஆனாலும் மனசுக்குள்
ஆர்ப்பரிக்க வைக்கின்ற அன்பால் நிறைந்த வீடு
நிலத்தில் பாய் விரித்து நீண்டதொரு கதை சொல்லி
நிம்மதியாய் உறங்குகின்ற நிஜமான வாழ்க்கை
என்று வரும் தெரியவில்லை என் வாழ்வில் மீண்டும்

அடுத்த வீட்டில் போய் ஆசையாய் கதைத்து வர
மூடிவைத்த வேலியிலே விரித்து வைத்த சிறுபொட்டு
அள்ளஅள்ள ஊற்றெடுக்கும் அகலமான கிணற்றுக்குள்ளே
பளிங்கு போல் ஜொலித்திடும் சுவையான தண்ணீர்
என்று வரும் தெரியவில்லை என் வாழ்வில் மீண்டும்

கச்சிதமாய் வரப்பு வெட்டி மொத்தமாய் விரித்துவிட்ட
பச்சைவண்ண கம்பளங்கள் பச்சைபசும் வயல்வெளிகள்
செடி நட்டு நீரூற்றி வெருளி கட்டி காவல் வைத்து
பக்குவமாய் பராமரித்த காய்கறி தோட்டங்கள்
என்று வரும் தெரியவில்லை என் வாழ்வில் மீண்டும்

பாதையோரம் படர்ந்து பல வகை பூ பூத்து
விழி விரிய வைக்கும் அழகான பூங்கொடிகள்
ஆளில்லா வளவுக்குள் அதிசயமாய் வளர்ந்து
எச்சில் ஊற வைக்கும் இனிய கனி மரங்கள்
என்று வரும் தெரியவில்லை என் வாழ்வில் மீண்டும்

வரப்பு மேல் வழுக்காமல் வரிசையாய் வந்தமர்ந்து
வெட்டிக்கதை பல பேசி பறக்கவிட்ட பட்டங்கள்
நூலறுந்து போனதென்று வயலுக்குள் விழுந்தோடி
வாங்கிக்கட்டிக்கொண்டு திரும்பி வந்த பொழுதுகள்
என்று வரும் தெரியவில்லை என் வாழ்வில் மீண்டும்

விளையாட்டாய் நினைத்து வித்தைகள் பல காட்டி
சுறுசுறுப்பாய் பாய்ந்து வரும் சுட்டி நாய்க்குட்டி
காலைச்சுற்றி வந்து தலை தூக்கி முகம் பார்த்து
கொஞ்சி விளையாடும் கொள்ளைகொள்ளும் பூனைகுட்டி
என்று வரும் தெரியவில்லை என் வாழ்வில் மீண்டும்

கூட்டிலிருந்து தவறி குற்றுயிராய் விழுந்துவிட
பக்குவமாய் எடுத்து வந்து வெள்ளை துணி திரித்து
பாசத்துடன் பாலூட்டி வளர்த்த அணில்குஞ்சு
முட்டை இட்ட கூட்டுக்குள் எட்டிப்பார்த்த காக்கைகளை
தன்னை விட பலசாலி என்றெண்ணி கலங்காமல்
தைரியமாய் எதிர்த்த கரிக்குருவி சோடிகள்
என்று வரும் தெரியவில்லை என் வாழ்வில் மீண்டும்

வளமான வாழ்க்கையை தொலைத்துவிட்டோம் நாங்கள்
பரதேசி போலவே அலைகின்றோம் தேசமெல்லாம்
என் இனியதேசமே என்று உன்னை காண்பேனோ
தெரியவில்லை எனக்கு ஆனாலும் ஒருநாள்
நிச்சயமாய் வருவேன் நிரந்தரமாய் உன்னிடம்
அன்றுதான் என் வாழ்வில் மீண்டும் வரும் வசந்தம்